Azərbaycanca AzərbaycancaБеларускі БеларускіDansk DanskDeutsch DeutschEspañola EspañolaFrançais FrançaisIndonesia IndonesiaItaliana Italiana日本語 日本語Қазақ ҚазақLietuvos LietuvosNederlands NederlandsPortuguês PortuguêsРусский Русскийසිංහල සිංහලแบบไทย แบบไทยTürkçe TürkçeУкраїнська Українська中國人 中國人United State United StateAfrikaans Afrikaans
Steun
www.wikiquery.nl-nl.nina.az

Mohammed Anwar al Sadat Arabisch أنور السادات Al Minufiyah 25 december 1918 Caïro 6 oktober 1981 was een Egyptisch polit

Anwar Sadat

Mohammed Anwar al-Sadat (Arabisch: أنور السادات) (, Al Minufiyah, 25 december 1918 – Caïro, 6 oktober 1981) was een Egyptisch politicus en van 1970 tot 1981 president van Egypte.

image Anwar Sadat
image
Geboren 25 december 1918
Geboorteplaats Al Minufiyah
Overleden 6 oktober 1981
Overlijdensplaats Caïro
Partij Liberation Rally (1953-1954)
NU (1957-1962)
ASU (1962-1978)
NDP (1978-1981)
Derde president van Egypte
Ambtstermijn 28 september 1970 - 6 oktober 1981
Voorganger Gamal Abdel Nasser
Opvolger Hosni Moebarak
Vicepresident Hosni Mubarak
Partner
Jehan Sadat
Handtekening image
Portaal  image  

Carrière

Sadat volgde een officiersopleiding aan de militaire academie en promoveerde in 1938. Hij bereikte de rang van kolonel. Door zijn anti-Britse politiek onderhield hij in de Tweede Wereldoorlog betrekkingen met nazi-Duitsland. Hiervoor werd hij in oktober 1942 gearresteerd en gevangengezet in een interneringskamp waaruit hij in november 1944 wist te ontsnappen. Na de oorlog, in januari 1946, werd hij opnieuw opgepakt op beschuldiging van deelname aan de moordaanslag op Nahas Pasha, de leider van de Wafdpartij. Hij bleef gevangen tot eind 1948, waarna hij vrijgesproken werd en opnieuw toegelaten tot het leger (1950).

Sadat was samen met Djamal Abd al-Nasser een van de leiders van de geheime groepering van de Vrije Officieren en nam deel aan de geweldloze staatsgreep van 23 juli 1952 die het bewind van koning Faroek I omverwierp. Hij werd hoofdredacteur van de krant Al Goemhoeria. Sadat bekleedde verschillende posten in de regering van Nasser. Hij werd in 1954 minister van Voorlichting en in 1960 werd hij voorzitter van de Nationale Vergadering en hij had ook de leiding over het . Later maakte hij ook deel uit van de opperste uitvoerende raad van de ASU (Arabische Socialistische Unie). Op 20 december 1969 werd hij vicepresident onder Nasser, en na diens dood op 28 september 1970 werd hij interim-president. Hij werd in die functie bevestigd door een referendum.

Presidentschap

Hij ging al gauw een meer pro-westerse koers varen dan zijn voorganger en in juli 1972 zette hij alle militaire adviseurs van de Sovjet-Unie het land uit. Samen met Syrië lanceerde hij in 1973 de Jom Kipoeroorlog (ook wel Oktoberoorlog genoemd) tegen Israël, die werd gezien als een eerherstel voor de Zesdaagse Oorlog met Israël die in 1967 plaatsvond. Het conflict zorgde ervoor dat de binnenlandse tegenstand tegen Sadat een stuk minder werd.

In 1976 werd hij herkozen voor een volgende periode van zes jaar. Ondertussen veranderde ook zijn houding ten opzichte van aartsvijand Israël. Op 19 en 20 november 1977 bracht hij, als eerste Arabische leider, een officieel bezoek aan dit land. Bij deze historische gelegenheid ontmoette hij de Israëlische eerste minister Menachem Begin en sprak hij de Knesset toe. Door dit bezoek, waar een groot deel van de Arabische wereld schande van sprak, werd hij wegbereider voor verdere vredesgesprekken tussen Egypte en Israël met de Verenigde Staten als bemiddelaar. Deze besprekingen mondden uiteindelijk uit in de Camp-David-akkoorden van 17 september 1978 en het in Washington getekende vredesverdrag van 26 maart 1979. Egypte erkende hiermee formeel het bestaansrecht van Israël.

image
Menachem Begin, Jimmy Carter en Anwar Sadat in Camp David, 1978

Sadat en Begin ontvingen voor deze overeenkomst de Nobelprijs voor de Vrede. De andere Arabische landen veroordeelden deze vrede echter omdat de Arabische eenheid tegenover Israël was doorbroken en de Palestijnen niets waren opgeschoten. Egypte raakte hierdoor geïsoleerd binnen de Arabische wereld en werd tijdelijk geschorst uit de Arabische Liga. Bovendien was er ook binnen het eigen land heel wat weerstand tegen deze vrede, zowel uit fundamentalistische hoek als vanuit de nasseristische en communistische aanhang. In september 1981 liet Sadat, in een reactie op dit verzet, bijna 1600 aanhoudingen verrichten, een praktijk waarmee hij zich de afkeuring van bijna heel de wereld op de hals haalde.

Op 6 oktober 1981 werd hij te Caïro neergeschoten tijdens een militaire parade, door fundamentalistische militairen (leden van de Egyptische Islamitische Jihad). Hij overleed aan zijn verwondingen en werd opgevolgd door zijn vicepresident Hosni Moebarak.

Onderscheidingen

image
Zie de categorie Anwar Sadat van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Publicatie datum:
Mohammed Anwar al Sadat Arabisch أنور السادات Al Minufiyah 25 december 1918 Cairo 6 oktober 1981 was een Egyptisch politicus en van 1970 tot 1981 president van Egypte Anwar SadatGeboren 25 december 1918Geboorteplaats Al MinufiyahOverleden 6 oktober 1981Overlijdensplaats CairoPartij Liberation Rally 1953 1954 NU 1957 1962 ASU 1962 1978 NDP 1978 1981 Derde president van EgypteAmbtstermijn 28 september 1970 6 oktober 1981Voorganger Gamal Abdel NasserOpvolger Hosni MoebarakVicepresident Hosni MubarakPartner Jehan SadatHandtekeningPortaal PolitiekCarriereSadat volgde een officiersopleiding aan de militaire academie en promoveerde in 1938 Hij bereikte de rang van kolonel Door zijn anti Britse politiek onderhield hij in de Tweede Wereldoorlog betrekkingen met nazi Duitsland Hiervoor werd hij in oktober 1942 gearresteerd en gevangengezet in een interneringskamp waaruit hij in november 1944 wist te ontsnappen Na de oorlog in januari 1946 werd hij opnieuw opgepakt op beschuldiging van deelname aan de moordaanslag op Nahas Pasha de leider van de Wafdpartij Hij bleef gevangen tot eind 1948 waarna hij vrijgesproken werd en opnieuw toegelaten tot het leger 1950 Sadat was samen met Djamal Abd al Nasser een van de leiders van de geheime groepering van de Vrije Officieren en nam deel aan de geweldloze staatsgreep van 23 juli 1952 die het bewind van koning Faroek I omverwierp Hij werd hoofdredacteur van de krant Al Goemhoeria Sadat bekleedde verschillende posten in de regering van Nasser Hij werd in 1954 minister van Voorlichting en in 1960 werd hij voorzitter van de Nationale Vergadering en hij had ook de leiding over het Later maakte hij ook deel uit van de opperste uitvoerende raad van de ASU Arabische Socialistische Unie Op 20 december 1969 werd hij vicepresident onder Nasser en na diens dood op 28 september 1970 werd hij interim president Hij werd in die functie bevestigd door een referendum PresidentschapHij ging al gauw een meer pro westerse koers varen dan zijn voorganger en in juli 1972 zette hij alle militaire adviseurs van de Sovjet Unie het land uit Samen met Syrie lanceerde hij in 1973 de Jom Kipoeroorlog ook wel Oktoberoorlog genoemd tegen Israel die werd gezien als een eerherstel voor de Zesdaagse Oorlog met Israel die in 1967 plaatsvond Het conflict zorgde ervoor dat de binnenlandse tegenstand tegen Sadat een stuk minder werd In 1976 werd hij herkozen voor een volgende periode van zes jaar Ondertussen veranderde ook zijn houding ten opzichte van aartsvijand Israel Op 19 en 20 november 1977 bracht hij als eerste Arabische leider een officieel bezoek aan dit land Bij deze historische gelegenheid ontmoette hij de Israelische eerste minister Menachem Begin en sprak hij de Knesset toe Door dit bezoek waar een groot deel van de Arabische wereld schande van sprak werd hij wegbereider voor verdere vredesgesprekken tussen Egypte en Israel met de Verenigde Staten als bemiddelaar Deze besprekingen mondden uiteindelijk uit in de Camp David akkoorden van 17 september 1978 en het in Washington getekende vredesverdrag van 26 maart 1979 Egypte erkende hiermee formeel het bestaansrecht van Israel Menachem Begin Jimmy Carter en Anwar Sadat in Camp David 1978 Sadat en Begin ontvingen voor deze overeenkomst de Nobelprijs voor de Vrede De andere Arabische landen veroordeelden deze vrede echter omdat de Arabische eenheid tegenover Israel was doorbroken en de Palestijnen niets waren opgeschoten Egypte raakte hierdoor geisoleerd binnen de Arabische wereld en werd tijdelijk geschorst uit de Arabische Liga Bovendien was er ook binnen het eigen land heel wat weerstand tegen deze vrede zowel uit fundamentalistische hoek als vanuit de nasseristische en communistische aanhang In september 1981 liet Sadat in een reactie op dit verzet bijna 1600 aanhoudingen verrichten een praktijk waarmee hij zich de afkeuring van bijna heel de wereld op de hals haalde Op 6 oktober 1981 werd hij te Cairo neergeschoten tijdens een militaire parade door fundamentalistische militairen leden van de Egyptische Islamitische Jihad Hij overleed aan zijn verwondingen en werd opgevolgd door zijn vicepresident Hosni Moebarak OnderscheidingenGrootmeester in de Orde van de Republiek Grootmeester in de Orde van de Rechtschapenheid Presidential Medal of Freedom postuum in 1984 Nobelprijs voor de Vrede in 1978 Ridder Grootcommandeur in de Orde van de Verdedigers van het Rijk in 1965 Grootkruis met Keten in de Orde van Isabella de Katholieke op 7 april 1977 Ridder Grootkruis in de Orde van Verdienste op 6 april 1976 Lid in de Orde van Ojaswi Rajanya in 1974Externe link en De aanslag op Anwar Sadat niet geschikt voor jeugdige kijkers Bronnen noten en of referenties en es Boletin Oficial del Estado Gezien op 29 april 2017 it en Omsa org Gezien op 29 april 2017 ol Presidenten van Egypte Mohammed Naguib Gamal Abdel Nasser Anwar Sadat wnd Hosni Moebarak Mohammed Hoessein Tantawi wnd Mohamed Morsi Adly Mansour wnd Abdul Fatah al Sisi Winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede 1901 Dunant Passy 1902 Ducommun Gobat 1903 Cremer 1904 Institut de Droit International 1905 Von Suttner 1906 Roosevelt 1907 Moneta Renault 1908 Arnoldson Bajer 1909 Beernaert Balluet d Estournelles de Constant 1910 IPB 1911 Asser Fried 1912 Root 1913 La Fontaine 1917 ICRC 1919 Wilson 1920 Bourgeois 1921 Branting Lange 1922 Nansen 1925 Chamberlain Dawes 1926 Briand Stresemann 1927 Buisson Quidde 1929 Kellogg 1930 Soderblom 1931 Addams Butler 1933 Angell 1934 Henderson 1935 Von Ossietzky 1936 Lamas 1937 Cecil 1938 Office international Nansen pour les refugies 1944 ICRC 1945 Hull 1946 Balch Mott 1947 Friends Service Council American Friends Service Committee 1949 Orr 1950 Bunche 1951 Jouhaux 1952 Schweitzer 1953 Marshall 1954 Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen UNHCR 1957 Pearson 1958 Pire 1959 Noel Baker 1960 Luthuli 1961 Hammarskjold 1962 Pauling 1963 ICRC IFRC 1964 King 1965 UNICEF 1968 Cassin 1969 Internationale Arbeidsorganisatie 1970 Borlaug 1971 Brandt 1973 Kissinger Le Đức Thọ 1974 MacBride Satō 1975 Sacharov 1976 Williams Corrigan 1977 Amnesty International 1978 Sadat Begin 1979 Moeder Teresa 1980 Esquivel 1981 Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen UNHCR 1982 Myrdal Robles 1983 Walesa 1984 Tutu 1985 IPPNW 1986 Wiesel 1987 Arias 1988 VN vredesmacht 1989 Gyatso 1990 Gorbatsjov 1991 Suu Kyi 1992 Menchu 1993 Mandela De Klerk 1994 Arafat Peres Rabin 1995 Rotblat Pugwash Conferences on Science and World Affairs 1996 Ximenes Belo Ramos Horta 1997 ICBL Williams 1998 Hume Trimble 1999 AzG 2000 Dae jung 2001 VN Annan 2002 Carter 2003 Ebadi 2004 Maathai 2005 IAEA El Baradei 2006 Grameen Bank Yunus 2007 Gore IPCC 2008 Ahtisaari 2009 Obama 2010 Liu 2011 Johnson Sirleaf Gbowee Karman 2012 Europese Unie 2013 OPCW 2014 Satyarthi Yousafzai 2015 Kwartet voor Nationale Dialoog in Tunesie 2016 Santos 2017 ICAN 2018 Mukwege Murad Basee 2019 Ahmed 2020 Wereldvoedselprogramma 2021 Ressa Moeratov 2022 Bjaljazki Memorial Centrum voor Burgerlijke Vrijheden 2023 Mohammadi Mediabestanden Zie de categorie Anwar Sadat van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp section, wikipedia, wiki, boek, boeken, bibliotheek, artikel, lezen, downloaden, gratis, gratis downloaden, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, foto, muziek, lied, film, boek, spel, spelletjes, mobiel, telefoon, Android, iOS, Apple, mobiele telefoon, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, Web, computer
Bovenkant